Czy swędzenie okolic intymnych i pochwy to objaw infekcji?

Jest wiele różnych czynników, które powodują swędzenie okolic intymnych i pochwy. Dzięki uważnej obserwacji własnego ciała niektóre z nich można łatwo zidentyfikować, a następnie szybko wyeliminować i poczuć ulgę niemalże natychmiast. Dzieje się tak np. w przypadku alergii na kosmetyki lub reakcji na niewłaściwie wykonane zabiegi pielęgnacyjne. Są jednak sytuacje, kiedy występujące dolegliwości wymagają specjalistycznej konsultacji lekarskiej. Często podczas wizyty okazuje się, że uporczywe swędzenie okolic intymnych i pochwy to objaw infekcji i dopiero odpowiednia kuracja medyczna sprawi, że dyskomfort zniknie.

Na jakie dolegliwości intymne najczęściej skarżą się kobiety?

Drobnoustroje wywołujące zakażenie atakują kobiety w każdym wieku. Często wystarczy spadek formy, stres czy przeziębienie, by do ogólnego złego samopoczucia dołączyły dolegliwości miejsc intymnych. Gdy w organizmie kobiety rozwija się choroba, swędzeniu miejsc intymnych i pochwy towarzyszą zwykle również inne objawy, m.in.: zaczerwienienie, pieczenie, nieprzyjemny zapach, inna niż zwykle wydzielina, ból przy stosunku. Podczas wizyty u ginekologa warto wymienić wszelkie dolegliwości. Pomoże to lekarzowi zdiagnozować problem i zastosować odpowiednie leczenie.

Jakim infekcjom towarzyszy swędzenie okolic intymnych i pochwy?

Dokuczliwe dolegliwości miejsc intymnych często są wynikiem stanu zapalnego wywołanego przez drobnoustroje chorobotwórcze. Do najczęściej diagnozowanych kobiecych chorób intymnych należą:

• grzybica (drożdżyca, kandydoza)
• zakażenie bakteryjne (waginoza)
• rzęsistkowica
• opryszczka narządów rodnych.

Zakażenia grzybicze i bakteryjne występują dość powszechnie, a u części kobiet nawet wielokrotnie w ciągu życia. Osoby, które co pewien czas cierpią z powodu swędzenia okolic intymnych i pochwy, powinny – poza restrykcyjnym przestrzeganiem zasad higieny – zadbać o odpowiednią dietę. Należy m.in. ograniczyć cukier i spożywać więcej produktów wspomagających naturalną florę bakteryjną pochwy. Warto również stosować dostępne w aptece bez recepty doustne lub dopochwowe preparaty probiotyczne.

Co robić, gdy podejrzewasz infekcję intymną?

Każda kobieta najlepiej zna swoje ciało i zawsze zauważy, kiedy dzieje się coś złego. Nie wolno lekceważyć własnych przeczuć i jeśli istnieje podejrzenie, że dolegliwości, które się pojawiły, są wynikiem infekcji, należy zgłosić się do lekarza. Jedynie ginekolog po dokładnej diagnostyce jest w stanie zalecić odpowiednią terapię i przepisać odpowiednie leki, które przyniosą ulgę, zapobiegną powikłaniom i nawrotom choroby. Do Ciebie należy jednak wykonanie najważniejszego zadania – umówienie się na wizytę i opisanie specjaliście występujących dolegliwości. Dowiedz się jak najwięcej o infekcjach intymnych, by wykorzystać tę wiedzę przy opisie przyczyn wywołujących dyskomfort.

Co warto wiedzieć na temat zakażenia grzybiczego?

skórze i błonach śluzowych. U zdrowego człowieka ich występowanie jest zjawiskiem normalnym. Zakażenie pojawia się dopiero wtedy, gdy następuje zaburzenie równowagi między ilością grzybów i „dobrych” bakterii, na co ma wpływ obniżenie odporności. Ryzyko wystąpienia choroby wzrasta w czasie i po stosowaniu antybiotyków (niszczą nie tylko bakterie chorobotwórcze, ale i prawidłową florę bakteryjną przy przyjmowaniu leków immunosupresyjnych i stosowaniu niektórych środków antykoncepcyjnych (dlatego też wybór metody zabiegania ciąży wymaga pomocy, a często i regularnego nadzoru lekarza). Przyczyną kłopotów może być noszenie nieodpowiedniej bielizny (zbyt ciasnej lub wykonanej z syntetycznego materiału), a także obcisłych dżinsów. Niewłaściwe ubranie powoduje przegrzanie okolic intymnych i nadmierną wilgotność, którą uwielbiają grzyby. Chorobą można się również zarazić, np. na basenie, w saunie czy szatni fitness klubu, a także używając ręcznika czy przyborów toaletowych osoby chorej. Na grzybicę szczególnie narażone są diabetyczki i kobiety w ciąży.

Do najczęściej występujących objawów grzybicy należą:

• swędzenie i pieczenie okolic intymnych i pochwy
• ból podczas oddawania moczu lub stosunku płciowego
• zaczerwienione i obrzęknięte wargi sromowe
• bezwonne, grudkowate upławy wyglądem przypominające twarożek.

Nie lekceważ tych sygnałów i koniecznie zgłoś się do ginekologa, który przepisze odpowiednie leki! Należy zastosować się do wszystkich zaleceń i skłonić do leczenia również partnera seksualnego. Niedoleczona grzybica może bowiem powrócić jako silniejsza i trudniejsza do pokonania infekcja.

Co warto wiedzieć na temat zakażenia bakteryjnego?

Zakażenie bakteryjne (waginozę) wywołują różne szczepy bakterii beztlenowych, które występują w prawidłowej mikroflorze pochwy. Do ich gwałtownego namnażania się dochodzi, gdy następuje nagły spadek liczby bakterii probiotycznych (pałeczek kwasu mlekowego). Zakłócona równowaga bakteryjna jest skutkiem m.in. obniżenia odporności organizmu (np. w wyniku stresu). Zachorowaniom sprzyja stosowanie antybiotyków, irygacje pochwy, zmiany hormonalne związane z menopauzą i ciążą, a także niedostateczna lub nieprawidłowa higiena okolic intymnych.

Do najczęściej występujących objawów zakażenia bakteryjnego należą:

• swędzenie i pieczenie okolic intymnych i pochwy
• białawe, wodniste upławy o intensywnym rybim zapachu
• ból w trakcie oddawania moczu.

Infekcję bakteryjną należy koniecznie wyleczyć, gdyż przewlekła grozi niebezpiecznymi powikłaniami. Nie wolno przerywać kuracji przepisanej przez lekarza, nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej! Przy leczeniu zakażenia bakteryjnego niezwykle istotne jest również przywrócenie prawidłowego środowiska bakteryjnego pochwy.

Co warto wiedzieć na temat rzęsistkowicy?

Przyczyną rzęsistkowicy jest pierwotniak – rzęsistek pochwowy, który jest przenoszony drogą płciową (podczas stosunku z osobą chorą bez użycia prezerwatywy). Czasem dochodzi jednak do zarażenia w wyniku niewłaściwych zachowań higienicznych, np. przez używanie czyjegoś ręcznika lub przyborów do mycia. Rzęsistek lubi także publiczne toalety, baseny i sauny. Objawy rzęsistkowicy pojawiają się zwykle miesiąc po zarażeniu, jednak bywa, że znacznie dłużej nie ma żadnych niepokojących symptomów.

Do najczęściej występujących objawów rzęsistkowicy należą:

• swędzenie i pieczenie okolic intymnych i pochwy
• obfite żółtawozielonkawe, często pieniste upławy o nieprzyjemnym zapachu
• ból podczas stosunku płciowego
• bolesne parcie na mocz i częste jego oddawanie w małych ilościach.

Jeśli w wyniku przeprowadzonej diagnostyki potwierdzą się przypuszczenia dotyczące zarażenia rzęsistkiem, konieczne będzie leczenie (również partnera seksualnego, nawet jeśli nie ma on objawów) antybiotykami. Choroby nie wolno lekceważyć, może mieć bowiem bardzo poważne skutki dla zdrowia.

Co warto wiedzieć na temat opryszczki narządów płciowych?

Opryszczka narządów płciowych to bardzo zaraźliwa infekcja przenoszona drogą płciową wywoływana przez wirusa opryszczki typu 2 (wirus opryszczki typu 1 powoduje opryszczkę wargową). Po zakażeniu nie zawsze dochodzi do rozwoju objawów. Pojawiają się one podczas osłabienia organizmu, np. podczas przeziębienia, przegrzania, w wyniku zestresowania.

Objawy opryszczki narządów płciowych to:

• zaczerwienienie i obrzmienie błony śluzowej narządów płciowych i w okolicy odbytu
• swędzenie i pieczenie okolic intymnych i pochwy
• pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym (gdy pękają, tworzą się bolesne ranki, a potem strupki)
• powiększone węzły chłonne w pachwinach
• mogą pojawić się dreszcze i stan podgorączkowy.

Objawy ustępują zwykle po kilkunastu dniach, ale wirus pozostaje w organizmie i przechodzi w stan uśpienia (czeka na sprzyjające warunki do rozwoju).

Terapia polega na zastosowaniu doustnie lub miejscowo leków przeciwwirusowych. Leczenie jest ważne zwłaszcza u ciężarnych, gdyż zaniedbania mogą powodować ciężkie powikłania u płodu.

Co robić, by ochronić się przed zakażeniem?

W profilaktyce infekcji intymnych niezwykle ważną rolę odgrywa właściwa higiena, prawidłowe nawyki pielęgnacyjne i unikanie sytuacji, w których może dojść do zakażenia. Oto najważniejsze zasady, które pozwolą ustrzec się przed dolegliwościami:

• codziennie myj okolice intymne, używając naturalnych preparatów o odpowiednim, lekko kwasowym pH
• nie używaj gąbek ani myjek – są siedliskiem drobnoustrojów
• strefę intymną osuszaj własnym, zawsze czystym ręcznikiem
• nie korzystaj ze wspólnych przyborów toaletowych i ręczników
• zrezygnuj z długich, gorących kąpieli z dodatkiem płynów i olejków zapachowych
• noś „oddychającą” bieliznę o odpowiednim kroju, jedynie od czasu do czasu zakładaj obcisłe dżinsy, koronkowe majtki lub stringi
• zachowaj ostrożność w szatniach, na basenie, w saunie – nie siadaj bezpośrednio na dostępnych dla wszystkich powierzchniach, np. ławkach, leżakach. Podłóż sobie ręcznik, ale później się nim nie wycieraj!
• korzystając z publicznych toalet, używaj jednorazowych podkładek higienicznych
• po współżyciu umyj okolice intymne i ewentualnie oddaj mocz (zmniejszysz nie tylko ryzyko infekcji dróg rodnych, ale także układu moczowego). Wymagaj higieny również od partnera!
• w trakcie kuracji antybiotykowej i bezpośrednio po zakończeniu leczenia stosuj preparaty przywracające naturalną florę bakteryjną pochwy.